زمستان امسال هم به نیمه رسید..زمستانی که البته هیچ شباهتی به زمستانهای پربرف کودکی هایمان نداشت.. طبق معمول هر سال از حالا شمارش معکوس من هم برای سپری شدن نیمه باقی مانده این زمستان بدون برف و بارندگی شروع شده..زمستانی که در طی آن کودکم نه تنها برف بازی و هیجان آن را تجربه نکرد..بلکه سرما و آلودگی هوا و آسمان همیشه خاکستری هم علتی شد برای خانه نشین شدن و محرومیت از بازی درمحیط باز و هوای آزاد...و همان بهتر که این زمستان هم برود و روسیاهیش بماند!..پس بی صبرانه در انتظار بهار می مانم..بهار دوست داشتنی.. نفس کوچکم دیگر فقط به آنچه که در دسترسش باشد هم قناعت نمی کند ، چون بالا رفتن از مبل و صندلی هم به آموخته هایش افزوده ش...